Na starym cmentarzu piotrkowskim w części prawosławnej stoi charakterystyczna mogiła: kopiec z kamieni zwieńczony krzyżem, otoczony metalowymi słupkami połączonymi łańcuchem. Na mogile znajduje się tablica z inskrypcją:
„ВОИНАМЪ МУЧЕНИКАМЪ • КАПИТАНУ НИКИФОРОВУ • И • ПЯТИ РЯДОВЫХЪ • ПОЛОЦКОГО ПОЛКА • 10 АПРѢЛЯ 1863г” (Żołnierzom męczennikom, kapitanowi Nikiforowowi i pięciu szeregowym połockiego pułku, 10 kwietnia 1863 r.)
Pochowano tu kapitana Nikiforowa i pięciu żołnierzy armii carskiej wziętych do niewoli 22 kwietnia 1863 roku w bitwie pod Stefankowem. Z wyroku sądu powstańczego żołnierze zostali powieszeni w znajdującym się w pobliżu Niekłania leśnym uroczysku „Piekło”. Wedle wspomnień, powstańcy na Nikiforowa polowali, bo zwykł brać krwawy odwet na jeńcach i ludności.
PS. Różnice w datach – data bitwy 22 kwietnia 1863 roku, data śmierci z inskrypcji 10 kwietnia 1863 – to wynik różnych kalendarzy, gregoriańskiego i juliańskiego.
Źródło: Walenty Koleczko, „Dla Ciebie, Polsko, dla Twej godności i chwały. Ze wspomnień powstania styczniowego”, Piotrków Trybunalski, 1926.