Michaił Wiktorowicz Arcimowicz przez nieco ponad rok pełnił funkcję gubernatora piotrkowskiego (1904 – 1905).
Arcimowicz urodził się w 1859 roku w Kałudze w rodzinie urzędniczej. Jego ojciec, Wiktor Arcimowicz, rzymski katolik, był (między innymi) gubernatorem tobolskim i kałuskim oraz członkiem Rady Stanu Królestwa Polskiego. Matka, Anna z Żemczużnikowów, prawosławna, była córką gubernatora kostromskiego (później petersburskiego) i bratanicą poety, dramaturga i satyryka Aleksieja oraz artysty Aleksandra Lwa Żemczużnikowów.
Michaił ukończył niemieckie gimnazjum Karla Maya* w Petersburgu (1869–1877), a następnie wydział prawa Uniwersytetu Petersburskiego. W służbie państwowej od 1883 r., początkowo w Ministerstwie Sprawiedliwości, później w strukturach MSW. Pełnił funkcje inspektorskie i sądownicze w różnych guberniach (charkowskiej, kostromskiej, witebskiej i suwalskiej).
Gubernatorem piotrkowskim był od 16 X 1904 r. do 2 XII 1905 r. – w okresie napięć rewolucyjnych. Bezpośrednio potem objął urząd gubernatora tulskiego. W 1915 r. został mianowany senatorem.
Poza administracją był właścicielem majątku Czechów w gub. lubelskiej (Puławy) oraz członkiem kilku komitetów opiekuńczych.
Żonaty z Jekateriną Gorjainową; rozwiedli się w 1906 roku. Rok później była żona wyszła ponownie za mąż za Andrieja Lwowicza Tołstoja (syna pisarza Lwa Tołstoja), z którym podobno już wcześniej miała romans.
Michaił Arcimowicz zmarł w 1933 r. w majątku Runtort (Łotwa), gdzie przebywał od lat 20. XX wieku.
*Karl Johann May (Карл Иванович Май), rosyjski pedagog i nauczyciel niemieckiego pochodzenia.
