20 października / 1 listopada 1894 roku zmarł Cesarz Aleksander III Romanow.
W odróżnieniu do swojego ojca, Aleksander III nie zginął w zamachu, lecz zmarł śmiercią naturalną; wiadomości o jego pogarszającym się stanie zdrowia docierały do poddanych dzień po dniu. W Piotrkowie „Tydzień” drukował na pierwszej stronie tzw. „Biuletyn o stanie zdrowia Najjaśniejszego Pana”:
„4-go Października. Choroba nerek nie ustępuje. Siły upadają. Lekarze mają nadzieję, że klimat Krymu wpłynie zbawiennie na stan zdrowia Najdostojniejszego chorego.”
„5-go Października. 11-a godz. wieczór. W stanie zdrowia Najjaśniejszego Pana zauważono pogorszenie: ogólne osłabienie i osłabienie serca powiększyły się.”
[…]
„Dnia 1-go Listopada, godz. 10 rano. Najjaśnieszy Pan przyjął zupełnie przytomnie Najświętszy Sakrament.”
„Dnia 1-go Listopada, godz. 11 m.30 rano. Działalność serca w dalszym ciągu upada. Duszność u Najjaśniejszego Pana zwiększa się. Przytomność zupełna.”
Cesarz zmarł 1 listopada 1894 roku (20 października wg. starego porządku, tj. kalendarza juliańskiego), a na tron wstąpił Mikołaj II Romanow. Wzorem swoich poprzedników, wygłosił Najwyższy Manifest, którego treść publikowała prasa.
Źródła: „Tydzień” z 1894 roku (numery 42-45).