Ira Frederick Aldridge, jeden z największych szekspirowskich tragików, zmarł 07.08.1867 roku w Łodzi.
Aldridge to również pierwszy czarnoskóry aktor, który zdobył międzynarodową sławę i uznanie.
Zanim Aldridge przyjechał do Łodzi, przez dwa tygodnie grał w teatrze piotrkowskim tytułowego Otella oraz Shylocka w “Kupcu weneckim”. Z nielicznych fragmentów dziennika artysty wynika, że Piotrków niezbyt mu się spodobał:
“16 lipca. […] wyjechałem do Piotrkowa. […] zatrzymałem się w głównym hotelu – jest bardzo brudny (…). Teatr mnie rozczarował. Wszystko tu brudne, mam nadzieję, ze wkrótce pojadę na południe, jeśli Bóg pozwoli…”
Prawdopodobnie pisał o hotelu Litewskim i o sali teatralnej na drugim piętrze tegoż hotelu (teatr Spana jeszcze nie istniał).
Do Piotrkowa Aldridge’a sprowadził przyjaciel, Anastazy Trapszo (aktor sceniczny, twórca trupy teatralnej i dyrektor teatru, a także dziadek Mieczysławy Ćwiklińskiej). Panowie poznali się w Warszawie w 1854 roku w czasie pierwszego tournée Aldridge’a po Rosji i Królestwie Polskim.
Bezpośrednim powodem wyjazdu Aldridge’a do Łodzi w sierpniu 1867 roku była kłótnia właśnie z Trapszą. W jej wyniku Aldridge przystał na propozycję Augusta Hentschla, właściciela nowo otwartego w Łodzi ogródkowego teatru niemieckiego “Paradyż”. Po przyjeździe, zanim nawet raz stanął na scenie – nieoczekiwanie zachorował i dwa dni później zmarł na zapalenie płuc. Problemy z płucami miewał od dawna, pojawiały się też w jego rodzinie.
Trumna z ciałem została wystawiona w “Paradyżu” na widok publiczny, a tłumy łodzian przychodziły, by pożegnać aktora. Ira Aldridge spoczął na cmentarzu przy ulicy Ogrodowej.
Na cmentarz odprowadziła go wielokulturowa Łódź. W kondukcie żałobnym jechały nie tylko karety łódzkich fabrykantów, ale szła też reprezentacja rosyjskich dragonów. Uroczystości pogrzebowe uświetnił występ połączonych chórów z łódzkich kościołów i fabryk.
